Bolivia

We hebben nog een erg gezellige laatste avond Chili in ons favoriete café/restaurant "La Lola" met Gijs en daarna nog aan de wijn met kampvuur in de tuin van ons hostel, met twee chinezen en een Braziliaan.
De volgende ochtend op pad, we worden opgehaald door een minivan, om naar de grenspost van Chili te rijden. Warempel, we waren er met onze fiets al een keer overheen gefietst!
In de rij om ons paspoort af te stempelen. Hup, Chili uit!
Dan op pad met de minivan naar de grens van Bolivia. Dat duurde wel 1,5 uur. Midden op een berg, super koud en in de wind, ontbijten we en hier is ook de grenspost om Bolivia binnen te mogen!
Dat worden drie dagen in een jeep rondscheuren, op weg naar de zoutvlaktes!
De eerste dag komen we aan bij de hotsprings. We zijn al diverse malen uit de auto geweest en inmiddels best wel koud. Heerlijk, opwarmen in de hotspring, zonnetje erbij, uitzicht op de bergen en flamingo's om naar te kijken. Maximaal genieten!
Daarna verder gereden langs verschillende meren en geisers. De geisers zijn nu van modder. Onderweg komen we nog wat wandelaars tegen, blijken drugs koeriers te zijn! Ze smokkelen drugs van Bolivia naar Chili voor een schijntje, met gevaar voor eigen leven, in Chili gaat het voor misschien wel 10x zoveel de wereld in.

We stoppen voor de lunch op de plek waar we ook overnachten, erg basic. Na de lunch vertrekken we naar het rode meer voor de flamingo's en lama's. Leuk hoor. Wat wel opvalt is dat iedereen de hele reis op dezelfde plek in de auto, bus of wat dan ook gaat zitten! Hihi!
Uiteindelijk terug naar het hotel voor een spelletje kaart, engelse hints, vuurtje stoken en een beetje kletsen. KOUD is het woord van de avond!

De volgende dag een hele dag in de jeep door woestijn en bergen van Bolivia. We gaan er regelmatig uit voor fotos, plaspauzes en ander leed of vermaak! Lunch hebben we in een dorpje in plaats van op een rots want het waait te hard. Op de enige ietwat beschutte plek die we vinden ligt teveel wc papier!
Na de lunch op weg naar het zout hotel, waar we gaan overnachten. Het is nog een flinke tocht, maar dat geeft niks, dan zijn we de volgende ochtend op tijd op de zoutvlaktes voor de zonsopkomst!
Onderweg nog een aantal prachtige stops met lama's, flamingo's, uitzichten, het houdt niet op!
Ook zien we wel hoe arm Bolivia is! Mede op een begraafplaats midden in de desert, zonder enige franje!

Aangekomen in ons zouthotel; op de vloer ligt zout, grote korrels, de pilaren om het dak te stutten zijn van blokken zout, het bed en de nachtkastjes zijn van zout.( gelukkig ligt er wel een matras op)
We slapen met de vier meiden op 1 kamer! De mannen krijgen een anders kamer. 's-Avonds nog sterren kijken, vuurtje stoken, spelletjes gedaan en borreltje erbij!
De volgende ochtend 5 uur op om sunrise op de zoutvlaktes te zien. We gaan naar een eiland in de zoutvlaktes, er blijken er 30 te zijn! We lopen naar boven voor de zonsopkomst, maar helaas is er bewolking, maar zeker niet minder mooi. Wow, wow. Wat een vlakte is dit. Vroeger was dit een zee, die is drooggevallen, wat rest is zout, zout, zout. Ongelofelijk!
Lekker ontbijtje buiten op het zout, nog ff een foto met de "friendly lama" en genieten!
Dit is echt geweldig, we rijden met de jeep naar een plek, ergens midden in de "zee" en gaan hier spelen met camera's, iphones, dino's, een fles wijn, de lonely planet en wat al niet meer. Leuk, wel koud maar echt fantastisch. Dit kun je niet voorstellen!
We zien nog het eerste zouthotel wat nu in gebruik is bij Dakar.
Lunch in een schattig dorpje en dan op weg naar Uyuni. Hier aangekomen nemen we afscheid van onze lieve gids en de mede reizigers. We hadden weer een erg gezellig groepje bij elkaar, Duitsland, Ierland, Austalie en wij twee.
In Uyuni hadden we nog lekker de tijd om te eten, rondgewandeld over een marktje, mensen kijken en popcorn eten. Gezellig!

Rond 19 uur op naar het vliegveld voor de vlucht naar La Paz. Dit is een uurtje vliegen en we twijfelen of we in La Paz een hotel nemen of op het vliegveld overnachten!
De volgende ochten vertrekken we namelijk weer per vliegtuig naar Cuzco voor het laatste deel van de reis!

We besluiten na enig zoeken om toch een hotel te nemen. Dicht bij het vliegveld...... Half uur rijden blijkt dichtst bijzijnde te zijn. Als we in de taxi zitten snappen we wel waarom. Het vliegveld ligt op 4061 meter, de stad ligt in een kuil op 3600 meter! Prachtig gezicht en wat een stad, wat een mensen en wat een drukte. Das ff wennen na 3 dagen in the middle of knowhere!!!!
Als we "na prijsonderhandeling" eindelijk in de taxi zitten blijkt Astrid haar pinpas kwijt te zijn, toch maar ff terug dan?

De taxichauffeur is omgedraaid en terug naar vliegveld om ff te kijken!!! Helaas niet gevonden!
We hebben hem 10 Bolivianos fooi gegeven hij was mega gelukkig. Dat is maarliefst € 1,27!! Ook nog door gezoek naar de bankpas in taxi maar liefst 20 Boliviaanos verloren!!! Dat is waarempel € 2,55!! Die man had de avond van zijn leven!
De pas is meteen geblokkeerd, dit kan je gelukkig allemaal snel regelen. En we hebben nog meer pasjes, dus niks aan de hand.

Inmiddels zijn we in Cusco aanbeland, we lopen ietwat achter met schrijven, maar wordt zeker vervolgd.